 Even niets
Ik vind het heerlijk om ergens mee bezig te zijn, iets te doen. En als de energie goed is, stroomt het en gaat het als vanzelf. Het kost me geen moeite. Maar soms is dat anders. Soms staan er zoveel dingen om mijn lijstje die ik wil of moet doen, dat het me een gevoel geeft alsof er niets uit mijn handen komt. De lijst lijkt steeds aangelengd te worden met nieuwe dingen en wat ik ook doe er komt geen einde aan. Op de een of andere manier denk ik dan in termen van 'dan ben ik klaar' of 'dan kan ik gaan relaxen' wat ik anders niet heb. Maar dat moment komt niet. Althans niet vanzelf. En dan is er ineens dat besef, het moment dat ik me weer herinner. Oh ja, niets doen, tijd nemen om te relaxen, niet werken, weg met de lijstjes. Nog steeds is het raar om dat te doen of liever gezegd niet te doen. Althans voor mij met mijn achtergrond van nuttig zijn, opbouwen en de handen uit de mouwen steken. Het is alsof het in mijn ziel gebrand is met als gevolg dat ik mij schuldig voel als ik niets doe. Ik weet best dat dat niet hoeft en dat er niets ergs gebeurt als ik het allemaal laat 'waaien' want inmiddels heb ik daar ook al wat ervaring in. En toch kom ik af en toe weer op dat punt dat ik mij herinner, het 'oh ja' moment. Het moment waarop ik weer weet dat in mijn poging alles te doen ik tot niets meer kom. Hoe paradoxaal ook, het beste is als ik alles uit mijn handen laat vallen en niets doe. Zodra ik me dat herinner, komt alles weer los te zitten, stroomt de energie weer en kom ik weer tot iets. Maar ik neem wel even een moment voor mezelf, voor niets. Even lekker niets doen, wat lummelen, rondhangen ofzo. Hoe lang dat duurt dat zie ik wel, ik zet er geen klok bij om te timen. Het duurt zo lang het duurt. Maar ik voel me goed en ik weet ook dat de ideeén, de inspiratie weer gaan komen en de boel weer gaat stromen. Wat een heerlijk moment om dat weer te voelen en te laten zijn. Wat is het heerlijk om niets te doen! 3/2/2013 0 Comments Leven na leven  Er is nog veel twijfel onder mensen over de vraag of er leven na de dood is. Voor mij is het geen vraag, ik weet dat de dood niet meer is dan een overgaan van dit leven naar het volgende. We gaan dood voor onze fysieke wereld maar voor de spirituele wereld is het het feest van een geboorte. Op het moment dat wij het aardse verlaten, staan onze geliefden aan de andere kant te juichen om de terugkomst van hun zoon, dochter, vader, moeder, vriend, vriendin etc. te vieren. Het is het feest van het weerzien en de blijdschap is er groot net als wij hier blij zijn met de geboorte van een kind. We weten uit communicatie dat ze in de geestenwereld kijken naar onze wereld en deze wereld als een donkere, koude wereld zien. Zelf leven ze in een wereld van licht, en vol liefde, van warmte en genegenheid. Daarom komen ze ook zo vaak terug. Hun verlangen om ons te laten weten hoe het met ze gaat is ook een reden. Maar ook vaak om te laten weten 'ik ben niet dood, ik leef' waarmee ze soms ook aangeven hoe fout ze het hadden toen ze hier leefden en overtuigd waren dat na de dood er niets meer zou zijn. Mensen zien ons hier met onze dagelijkse problemen en vraagstukken en willen graag laten weten dat er zijn om ze te helpen. Dat ze als een liefdevolle persoon achter ons staan. We weten dat vaak niet omdat we ons daarvoor hebben afgesloten, maar ze zijn er. Vaak als we contact maken komen de emoties en de blijheid naar voren omtrent het 'weerzien'. We spreken met ze en ze kunnen laten weten wat ze te zeggen hebben. Er kunnen problemen opgelost worden, woorden gewisseld worden die aangeven hoezeer ze van degenen hier op de hoogte zijn en om liefde voor de ander uiten. Van alles kan voorvallen. Maar het allermooiste is de opluchting aan beide zijden als we hier weten dat iedereen er nog is, we nog altijd met elkaar in contact staan en de verbinding er altijd is. Het geeft warmte en maakt dat mensen zich hier geborgen voelen. Dit is wat contact met de geestenwereld kan doen. Liefde stroomt over en weer en het maakt het leven een stuk lichter. Ik wens iedereen een mooi contact! ©Monique van den Bel 2013 |
AuteurMonique van den Bel is een internationaal medium en is gecertificeerd door de Spiritualists National Union in Engeland. Ze werkt in haar praktijk Spirit Talks waar je terecht kunt voor de meest uiteenlopende vragen. Ook om contact met overledenen te leggen, voor cursussen, workshops, een avond met je groep of inspirerende teksten.
|
Search by typing & pressing enter
RSS-feed