Tien jaar geleden ben ik verhuisd naar waar ik nu woon. Ik kan me nog goed herinneren hoe blij ik was dat we eindelijk een nieuwe woning hadden gevonden, maar ook wat ik in het begin ervaarde.
Ik stond in mijn praktijk en kwam in de ervaring dat ik deze plek in 'bruikleen' heb. Dat wij er mochten wonen en ervoor konden zorgen zolang we hier waren, maar dat het geen bezit was. Elke vezel in mij wist dit. Ook al heb ik het gekocht, de aardse manier is om te laten weten dat ik er een tijdje gebruik van mag maken.
Niets in deze wereld is bezit. We hebben het in gebruik totdat we het doorgeven (doorverkopen) aan de volgende verzorgers/kopers. Bezit bestaat niet. Deze wereld bestond ver voor ons en zal er zijn ver na onze dood. Wij hebben het voorrecht om daardoor hier te leven, ervan te leven, erin te leven, erop te leven, om ervan te genieten en het te bewaren voor de volgende die hier komt leven voor de duur van zijn of haar leven.
Wij zijn de passanten, we komen en we gaan. Wij zijn degenen die het achter laten voor onze kinderen en het nageslacht van alles wat hier leeft. En aan ons het geschenk om ervoor te mogen zorgen om dat zo goed mogelijk te doen.
Deze wetenschap die mij zo duidelijk gemaakt werd, maakte mij intens dankbaar. Het maakte ook het korte bestaan van mens en dier op deze planeet duidelijk en het gigantisch grootse van deze wereld.
Onlangs kwam een klant bij mij die pas een dergelijke ervaring had waardoor ik er weer aan herinnerd werd. Het maakte me blij te horen dat anderen dit besef ook beleven en we dit met elkaar doen. Tenslotte is het een grote eer om hier te zijn maar ook een grote verantwoordelijkheid. Ik zorg er naar beste kunnen voor en hopelijk is dat goed genoeg zodat er nog heel veel anderen na ons van kunnen genieten.

Laatst had ik het met iemand over het pad van mediumschap. Ze wilde graag haar sensitiviteit ontwikkelen en er meer mee kunnen maar twijfelde steeds of het wel goed was wat ze doorkreeg zodat niet wist hoe verder.
Dat hoor ik vaker. Het is best uitdagend om te vertrouwen op jezelf en wat je ervaart. Zo is het ook met mediumschap. Je leert het door te ervaren.  Op die manier ga je leren hoe jij het doet. Hoe voel of zie jij spirits of krijg je informatie? Iedereen is anders en heeft een eigen 'taal'. Door te proberen en te oefenen ga je daar meer zicht op krijgen en begrijp je het beter. Dat geeft vertrouwen. 
Ik herinner me bijvoorbeeld toen ik ging onderzoeken wat het me te zeggen had, dat ik bij een vrouw zag dat ze zwanger was. Het was een meisje zag ik. In dit geval kwamen we aan de praat en vertelde ze zelf dat ze zwanger was. 5 maanden later hoorde ik dat er een meisje was geboren. 
Dat geeft natuurlijk een goed gevoel en vertrouwen. Het volgende moment gebeurt er misschien iets wat je misschien niet helemaal goed aanvoelt of ziet en dat geeft dan weer het gevoel dat je het niet kan.
Probeer niet te oordelen maar probeer te blijven leren van wat je ervaart, doorkrijgt, ziet of voelt. Schrijf in een journal wat je ervaarde, hoe het voelde, wat je hoorde of zag en hoe het ging. Op die manier kan je terugkijken voor een eerlijk beeld van je ervaringen en hoe het voelt als het wel klopt en hoe je het ervaart als het niet klopt.  
Verder, heb geduld! Ja, het woord wat niemand graag hoort, maar wat echt cruciaal is hierbij. Je kunt het niet dwingen want als je te snel gaat loop je jezelf voorbij. Maar neem je de tijd die je er voor nodig hebt, dan ontwikkel je op een stabiele manier je gave en leer je daar op te vertrouwen. 

​Oorlog, er is zoveel oorlog en het raakt niet alleen de getroffenen. Er zijn landen waar het oorlog is, maar betrokkenen zijn wereldwijd. Dat maakt dat de oorlogen overal impact hebben, ook in Nederland en andere westerse landen.
Sommige oorlogen zijn ver weg maar raken je om een of andere reden meer. Ze dagen je uit in je emoties en redenaties en houdingen.
Wat doe je met jezelf bij oorlog, bij onrecht, terrorisme, onmacht? Hoe geef je dat een plek en blijf je bij jezelf ondanks alles?
Ik zie mensen reageren met harde meningen. Harde woorden gesproken en zelfs fysiek geweld wordt toegepast om maar een standpunt kracht bij te zetten. Meningen, pijn, angst, alles zoekt een weg.
Ik hoop dat iedereen een weg vindt om weer te kunnen helen.
​
Je bent een ziel met een lichaam en leeft hier een menselijke ervaring.
Iedereen is onderdeel van het leven zowel hier op aarde als van het hiernamaals en universeel. Als zodanig ben je onlosmakelijk verbonden met alles en iedereen. In die verbondenheid raakt alles wat je doet, denkt of voelt ons allemaal. Niet altijd is er een makkelijk antwoord of oplossing te vinden, maar we moeten toch verder met elkaar.
Als het kan, sta even stil bij hoe je woorden en handelingen voelen. Voel de lading ervan, de emoties en vooral de intentie erachter.
Laten we er allemaal even bij stil staan en hopelijk maken we uiteindelijk met elkaar een keuze voor samen leven in vrede.

​Deze tijd vraagt om jouw bewust zijn. 
Het maakt niet zozeer uit wat je vindt, wel wat je bent.
Wat je vindt is onderhevig aan veranderingen in de maatschappij en wereld, aan kennis en aan trends die in de mode zijn.
Wat je bent is er altijd en zal er altijd zijn ongeacht mode, mening of kennis.
Wat je zoekt in deze wereld met zijn meningen, problemen en gevechten is niet die wereld, maar datgene wat in jouw zit.
In jouw ziel zit de geest van het eeuwige leven, wijsheid, liefde, vertrouwen, plezier en zoveel meer.
Dat is stabiel, dat is eeuwig voorradig en alles wat je nodig hebt en wat de wereld doet bloeien.

Het is nog vroeg, want eigenlijk doen we de kerstverlichting pas na Sinterklaas. Maar dit jaar is anders.
Dit is een jaar waar we veel feestje anders hebben moeten vieren. Niet alleen feestjes, we hebben heel veel anders moeten doen en dat is lang niet altijd makkelijk geweest. Ik kijk uit naar etentjes, verjaardagen, uitjes en reizen.

Op dit moment is er nog zat wat we kunnen doen om het gezellig te maken. Ik word vrolijk van kleurige bloemen, de poes, lekker koken en heel veel LICHTJES.
Daarom is het dit jaar in november al tijd om de feestverlichting buiten op te hangen. Heel veel lampjes rondom en aan het huis. Ze zijn te zien voor iedereen.

Ik weet dat mensen in het dorp het ook een vrolijk gezicht vinden als ze er weer hangen. Wie wordt dat nou niet? 
Laten we de vrolijkheid aan elkaar geven door iets te doen waar we zelf vrolijk van worden maar ook anderen bereikt. Het kan op veel manieren. Er zijn zoveel manieren om licht in jou leven en dat van een ander te brengen. Maar misschien is het wel zo makkelijk en zichtbaar als vrolijke kerstverlichting aan en om je huis.

Ik wens je veel vrolijkheid en licht.

​@Monique van den Bel, Spirit Talks